Verslaafd aan plastic

Soms heb je dat. Verschillende berichtgevingen en ervaringen rondom een thema die je prikkelen na te denken over “waar we met elkaar mee bezig zijn”. Recent had ik dat met plastic afval.
Enkele weken geleden werden we opgeschrikt door een bericht in The Guardian over het wereldwijde voorkomen van microplastics in drinkwater. De Nederlandse drinkwatersector kon gelukkig melden dat het zeer onwaarschijnlijk is dat er nu plastic deeltjes in ons drinkwater gevonden zullen worden. De meeste waterbedrijven maken gebruik van grondwater, bovendien vormen onze zuiveringsprocessen een goede barrière. Feit blijft dat plastics al veelvuldig worden aangetroffen op plekken waar we dat absoluut niet willen, gezien het fenomeen plastic soup.

Kort hierna kwam het bericht van het Centraal Planbureau , dat de inzameling van plastic afval door de burger slechts een beperkte milieuwinst oplevert. Gemeenten spannen zich enorm in om plastic verpakkingsafval in te zamelen, maar de kwaliteit hiervan is vaak te laag om het te kunnen hergebruiken. Een nadelig bij-effect van de inzameling is bovendien de vervuiling van ons GFT afval met plastics (sluipafval). Via het composteringsproces komen die afgebroken plasticdeeltjes vervolgens weer in ons milieu terecht: uiteindelijk in de plastic soup.

Tijdens de afgelopen Tocht om de Noord bood Waterbedrijf Groningen de deelnemers kraanwater aan en vroeg daarmee aandacht voor “de gezonde dorstlesser” én herbruikbare waterflesjes. Kennelijk werkt dat, want ik zag talloze wandelaars met minimaal één navulfles in de rugzak. Maar wat schetst mijn verbazing? Vlak na het tappunt werden de deelnemers door een sponsor gestimuleerd een opvouwbare waterflacon aan te nemen. Reuze handig want na consumptie op te rollen en in je zak te stoppen. Maar dat was niet de praktijk. Onderweg trof ik talloze flacons in en rondom afvalbakken. Na één keer afgedankt en weggegooid. U mag raden waar dat ooit terechtkomt, uiteindelijk in de plastic soup.

Zo werken we elkaar lekker tegen. De overheid voert campagne voor milieubesef, gemeenten investeren fors in gescheiden afvalinzameling en het waterbedrijf promoot haar product in hervulbare flesjes. Aan de andere kant wordt de consument nog steeds verleid om (lekker makkelijk) weggooitroep aan te pakken. Kan dat nou niet slimmer? Ik zeg: “Lang leve de hervulbare fles en het statiegeld”.

Mario Post
Omgevingsmanager